ارائه الگوی سیاست‌گذاری فرهنگی در حوزه جوانان با تأ کید بر عوامل پیش‌برنده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت‌ علمی دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران

2 عضو هیئت ‌علمی دانشگاه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، تهران، ایران

3 عضو هیئت ‌علمی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

4 دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه عدالت، تهران، ایران (نویسنده مسئول) Email: mb.mokhtari@yahoo.com

چکیده

با توجه به ماهیت فرهنگی نظام جمهوری اسلامی ایران، توسعه فرهنگی پس از پیروزی انقلاب همواره مورد تأکید بوده و به همین دلیل سازمان‌ها، تشکیلات و نهادهای مختلفی در خصوص آن شکل گرفته است. در همین راستا در حوزه جوانان نیز ارگان‌ها و نهادهای حاکمیتی نسبت به تدوین خط‌مشی‌ها و سیاست‌گذاری‌ها به‌صورت مستقل اقدام کرده‌اند که نیاز است نسبت به سیاست‌گذاری فرهنگی در این حوزه اقدام شود. پژوهش حاضر با هدف تدوین و اعتباریابی الگوی سیاست‌گذاری فرهنگی در حوزه جوانان با تأکید بر شناسایی عوامل پیش‌برنده انجام شده است. روش انجام تحقیق حاضر، ترکیبی از روش‌های کیفی، شامل روش تحلیل مضمون و کمّی، شامل تحلیل عاملی اکتشافی است. در بخش کیفی با 15 نفر مصاحبه شد و در بخش کمی 80 نفر پرسش‌نامه را تکمیل کردند. داده‌های جمع‌آوری‌شده در الگوی پیشنهادی تحقیق از مضامین شناسایی‌شده طراحی شد. محقق در بخش یافته‌های تحقیق به شناسایی 95 مضمون و 6 مضمون اصلی فراگیر شامل «الزامات و سیاست‌گذاری»، «زیرساخت‌ها»، « گفتمان‌سازی»، « تمهیدات سازمانی»، «نظارتی» و «عوامل مدیریتی» ارائه شد. با توجه به یافته‌های حاصل از اجرای فرایند تحلیل مضمون در شناسایی عوامل پیش‌برنده که می‌تواند مبنایی برای پژوهش‌های آتی در جهت نحوه سیاست‌گذاری فرهنگی در حوزه جوانان در راستای راهبردهای اجرایی برای مسئولین و تصمیم‌گیران در سازمان‌ها و نهادهای ذی‌نقش قرار گیرد در قالب الگوی مفهومی که به تأیید و توافق بالای خبرگان رسید، ارائه شد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Developing a Cultural Policy-Making Model in the Youth Domain with an Emphasis on Driving Factors

نویسندگان [English]

  • Gholam Reza Goodarzi 1
  • Hasan Khojaste 2
  • Vahid Khashei 3
  • Maryam Beyrami 4
1 Faculty Member, Imam Sadegh University, Tehran, Iran
2 Faculty Member, IRIB University (Islamic Republic of Iran Broadcasting), Tehran, Iran
3 Faculty Member, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran
4 PhD in Public Administration, Edalat University, Tehran, Iran (Corresponding Author). Email: mb.mokhtari@yahoo.com
چکیده [English]

Given the cultural nature of the Islamic Republic of Iran, cultural development has been consistently emphasized since the victory of the Islamic Revolution. Accordingly, various organizations, institutions, and structures have been established to address this domain. In the field of youth affairs as well, governmental bodies and institutions have independently undertaken the formulation of policies and guidelines, highlighting the need for a coherent approach to cultural policy-making in this area. The present study aims to develop and validate a cultural policy-making model in the youth domain, with a particular emphasis on identifying driving factors. The research methodology adopts a mixed-methods approach, combining qualitative methods, specifically thematic analysis, and quantitative methods, including exploratory factor analysis. In the qualitative phase, interviews were conducted with 15 participants, while in the quantitative phase, 80 respondents completed the research questionnaire. Based on the identified themes, the proposed research model was developed. The findings led to the identification of 95 themes and six overarching core themes, namely: requirements and policy-making, infrastructures, discourse building, organizational arrangements, supervisory mechanisms, and managerial factors. The results of the thematic analysis in identifying driving factors, presented within a conceptual model that achieved a high level of expert consensus and validation, can serve as a foundation for future research and provide practical guidance for policymakers and decision-makers involved in cultural policy-making in the youth sector.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Model
  • Policy Making
  • Driving Factors
  • Culture
  • Youth
  • آلموند، گابریل و همکاران (1381). چهارچوبی نظری برای بررسی سیاست تطبیقی، ترجمه علیرضا طیب، مرکز آموزش مدیریت دولتی.
  • اجلالی، پرویز (1379). سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی در ایران. ناشر آن.
  • احمدی، حسن (1370). روش برنامه‌ریزی در بخش فرهنگ، سازمان برنامه‌وبودجه.
  • احمدیان ن‍‍ژاد، داود (1388). کنترل پروژه، نشر عابد.
  • اشنایدر، سوزان سی؛ ژان، لوئی بارسو (1379). مدیریت در پهنه فرهنگ‌ها، ترجمه سید محمد اعرابی و داود ایزدی، دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
  • اصیل، حجت‌الله (1381). آرمان‌شهر در اندیشه ایرانی. نشر نی.
  • اکبری، محمدعلی (1382). دولت و فرهنگ در ایران 1357-1304. موسسه انتشاراتی روزنامه ایران
  • اکبری، محمدعلی (1380). محدودیت‌های برنامه‌ریزی فرهنگی، مجله فرهنگ عمومی. شماره 23 ـ 22
  • الوانی، سید مهدی؛ شریف زاده، فتاح (1379). فرایند خط‌مشی گذاری عمومی، انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
  • الوانی، سید مهدی (1387). تصمیم‌گیری و تعیین خط‌مشی دولتی، سمت.
  • ایمانی جاجرمی، حسین (1379). بررسی جایگاه مشارکت فرهنگی در سیاست فرهنگی کشور، مشارکت فرهنگی (گردآوری مسعود کوثری و سید محمود نجاتی حسینی)، انتشارات آن.
  • باقری، محمدرضا (1381). بررسی سیاست‌گذاری در مدیریت کلان فرهنگی کشور (شورای عالی انقلاب فرهنگی)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد مدیریت امور فرهنگی به راهنمایی دکتر محمدمهدی مظاهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
  • بشارت، علیرضا (1378). اختیارات محلی را باید به مردم هر محل واگذار کرد. تمرکز و عدم تمرکز، مرکز آموزش مدیریت دولتی.
  • بهادری، افسانه (1376). درآمدی بر سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی. مرکز پژوهش‌های بنیادی.
  • پورعزت، علی‌اصغر (1387). مبانی دانش اداره دولت و حکومت، سمت.
  • پویا، علیرضا؛ طباطبائی، حسنیه (1390). راهبرد کیفی پژوهش نظریه مفهوم‌سازی بنیادی: مفهوم، پارادایم، ویژگی‌ها و مباحث تکمیلی، ماهنامه توسعه انسانی پلیس، شماره 37: 36‑
  • پهلوان، چنگیز (1358). فرهنگ و برنامه‌ریزی، پژوهشکده علوم ارتباطی و توسعه ایران.
  • پهلوان، چنگیز (1378). فرهنگ شناسی، گفتارهایی در زمینه فرهنگ و تمدن ایران، انتشارات پیام امروز.
  • تشنه لب، محمد (1386). سیستم‌های فازی و کنترل فازی، انتشارات دانشگاه خواجه نصیر.
  • جو هچ، ماری (1387). سازمان مدرن، نمادین- تفسیری و پست‌مدرن، ترجمه دکتر حسن دانائی فرد. تئوری نشر افکار.
  • جمشیدی راد، جعفر (1383). آینده‌پژوهی در تحلیل پدیده‌های سیاسی، رساله دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
  • چلبی، مسعود (1381). برنامه‌ریزی فرهنگی: عامل تغییر یا ثبات؟، فصلنامه فرهنگ عمومی. نسخه شماره 33. 29/12/1381
  • خاکی، غلامرضا (1379). روش تحقیق در مدیریت، مرکز انتشارات علمی دانشگاه آزاد اسلامی.
  • خمینی، روح‌الله. صحیفه امام. ج 3
  • دانایی‌فرد، حسن؛ امامی، سیدمجتبی (1386). استراتژی‌های پژوهش کیفی تأملی بر نظریه‌پردازی داده بنیاد مدیریت، اندیشه مدیریت راهبردی، شماره ۲: 98‑
  • دانایی‌فرد، حسن؛ الوانی، سیدمهدی؛ آذر، عادل (1393). روش‌شناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع، تهران: انتشارات صفار.
  • دانش فرد، کرم الله (1389). فرایند خط‌مشی‌گذاری عمومی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
  • در محضر ولایت (1378). مجموعه رهنمودهای امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
  • رجب زاده، احمد (1379). انگاره نظری فرهنگ و الزامات برنامه‌ای آن، مجموعه مقالات گردهمایی ساماندهی فرهنگی. فرهنگ، سیاست و توسعه در ایران امروز نشر دال.
  • رضایی، عبدالعلی (1379). جایگاه دولت در برنامه‌ریزی فرهنگی و دامنه تأثیرگذاری آن، مجموعه مقالات گردهمایی ساماندهی فرهنگی. فرهنگ، سیاست و توسعه در ایران امروز. نشر دال.
  • رضایی، محسن (1380). سرمشقی برای سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی. ملیکا.
  • صادقی، ایرج (1385). تجزیه‌وتحلیل و طراحی سامانه‌ها، نشر دات.
  • صالحی امیری، سید رضا؛ عظیمی دولت آبادی، امیر (1387). مبانی سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی فرهنگی، پژوهشکده تحقیقات راهبردی.
  • قیومی، عباسعلی (1387). ارائه الگوی مهندسی فرهنگ با رویکرد آینده‌پژوهی، رساله دکتری مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.
  • کاظمی، سید علی اصغر (1379). مدیریت سیاسی و خط‌مشی دولتی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  • مک گوییکان، جیم. (1388). بازاندیشی در سیاست فرهنگی، ترجمه نعمت‌اله فاضلی و مرتضی قلیچ، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
  • هدایتی، هاشم (1385). دستیابی به رویکرد مناسب تدوین راهبرد مبتنی بر فرهنگ سازمانی در ایران. مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی مدیریت و برنامه‌ریزی.
  • هیوز، آون. (1377). مدیریت دولتی نوین، ترجمه سید مهدی الوانی و همکاران، انتشارات مروارید.
  • یونسکو (مجموعه فرهنگ و توسعه)؛ (1376). بُعد فرهنگی توسعه به سوی یک رهیافت عملی، مترجم تیمور محمدی، انتشارات سازمان برنامه‌وبودجه.

References

  • Alasuutari, P. Kangas. A. (2020). The global spread of the concept of cultural policy. Journal of Poetics.
  • Aaltio, Liris and Albert J.Mills. Gender, (2004). Identity and the culture of organizations. Routledge. London and new York 2002. Edition e-library.
  • Corbin, J. & Streauss, A. (1990). Grounded theory reseach procedures, canons and Evalu- ative criteria. Qualitative sociology, 13(1)3-19:.
  • Cunliffe, A. L. (2011). Crafting Qualitative Research: Morgan and Smircich 30 Years On. Organizational research methods, 14(4)647-673:.
  • Fischer, Frank & et.al. (2007). Handbook Public policy Analysis, Theory, Politics and methods.CRC press.
  • Guba, E. G & Lincoln, Y. (1994). Competing paradigms in qualitative Research. Hand- book of qualitative research, Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Andreas. (1986). After the modernism, Mass culture, Postmodernism Great Divide. Indiana University press.
  • Larossa, R. (2005). Grounded theory methods and qualitative family research. Journal of marriage and family, 61(4), 837-857.
  • Mc Guigan, Jim. (2002). Culture and the public sphere. Routledge London and New York. 1996. Edition e-library.
  • Popper,karl R. (1966). The open society and Its Enemies.1.Plato,New Jersey: Princeton University press.1962-1966
  • Semati,Mehdi.Media, (2008). Culture and Society in Iran: Living with globalization and the Islamic state. Routledg.
  • Stevenson, Deborah. (2003). Cities and urban cultures. Open university press. Mc Graw-Hill. Maidenhead. Philadelphia.
  • Strategy Survival Guide. (2004). England prime Ministers Strategy Unit. July.
  • (1969). Cultural policy: A preliminary Study.
  • (1982). Problems and Prospect. Mexico City.