مقاله پژوهشی:معرفی الگویی برای مدیریت بحران‌های سازمانی با رویکردی راهبردی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

نویسنده مسئول: استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده


هدف این پژوهش نظری که با اقتباس از روش‌شناسی نظریه‌پردازی لینهام انجام شده است، توسعه مدلی برای مدیریت نظام‌مند بحران‌های سازمانی می‌باشد. به‌منظور شکل‎دهی مفهومی به نظریه، ضمن مرور نظام‌مند ادبیات، ایده‌های اولیه در خصوص عناصر کلیدی نظریه در قالب مدل، تدوین و سپس به‌منظور تأیید یا رد کردن چارچوب مفهومی، از طریق مصاحبه با تعداد ده نفر از خبرگان دانشگاهی به بررسی مدل پرداخته و ضمن تعدیل و اصلاح، نسخه نهایی مدل استخراج گردید. در این مقاله با اتخاذ رویکردی راهبردی به مقوله بحران‌های سازمانی، ابتدا طبقه‌بندی جدیدی از بحران‌های سازمانی توسعه داده شد که مبنای آن شناسایی بحران براساس نقاط ضعف داخلی و تهدیدهای بیرونی می‌باشد. این طبقه‌بندی علاوه بر فراهم‌آوری امکان شناسایی جامع بحران‌های بالقوه، نظام مدیریت بحران سازمان را با نظام مدیریت راهبردی هم‎سو می‌نماید. در ادامه فرآیند توسعه مدل، با فرض محدودیت منابع سازمان برای مدیریت تمام بحران‌ها، ضمن تبیین ضرورت تعیین سطح اهمیت بحران‌ها با توجه به عوامل کلیدی موفقیت؛ مراحل نظام‌مند مدیریت بحران با رویکرد راهبردی، تشریح و در قالب یک مدل پیکربندی شد که این مدل کاربردی می‌تواند در طراحی و استقرار نظام مدیریت بحران‌های سازمانی با رویکرد راهبردی مورد بهره‌برداری واقع شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Conceptualizing the process of organizational crisis management with a strategic approach

نویسنده [English]

  • Fereshte Mansouri Moayed
Assistant Professor of Tarbiat Modarres, Business Management Department
چکیده [English]

The purpose of this theory-building inquiry, which conducted based on Lynham theory-building methodology, is developing a new model for systematic management of organizational crisis. By taking a strategic approach to the issue, it was developed a new classification of organizational crisis that underlying the organization's weaknesses and its environmental threats for identification of a different potential crisis. In addition to providing a basis for comprehensive identification of crises, this new classification integrate and align organizational crisis management system with strategic management system. Then, by assuming that resources are limited to managing all potential crisis, the need to determine the strategic importance level of the crisis was explained And thus a systematic process of crisis management was developed with an emphasis on the determining importance level of potential crises through their compliance with the key success factors. The developed model can be used in the design and establishment of an organization's crisis management system with a strategic approach

کلیدواژه‌ها [English]

  • organizational crisis
  • strategic approach
  • strategic management systems
  • alignment

مراجع

  • الف. فارسی

    • بیاضی طهرابند، علی؛ کردنائیج، اسدالله (1394)، مدل هوشمند تحلیل راهبردی، سومین کنفرانس مدیریت راهبردی، دانشگاه تهران، تهران، آذر 1394.
    • حسینی، یعقوب؛ دمنابی اصل، آنا (1391)، بررسی میزان تأثیر مدیریت راهبردی بر کیفیت عملیات مدیریت بحران مطالعه موردی: صنایع حمل‌ونقل ریلی کشور، دو فصلنامه مدیریت بحران، پاییز و زمستان 1391، شماره 2، صفحه 77 تا 86.
    • دانایی‌فرد، حسن (1389)، نظریه‌پردازی: مبانی و روش‌شناسی‌ها،  تهران: انتشارات سمت.
    • رضوانی، حمیدرضا (1386)، تلفیق مدیریت بحران در راهبردهای سازمان، ماهنامه تدبیر، سال هجدهم، شماره 177.
    • لشکر بلوکی، مجتبی (1392)، فرامین و فنون تفکر استراتژیک، چاپ دوم، انتشارات نص.
    • معمارزاده، غلامرضا؛ سرفرازی، مهرزاد (1389)، بررسی گام‎های فرآیند مدیریت بحران در سازمان، پژوهشنامه مدیریت بحران، شماره 51، صص 9 تا 76.

     

    ب. انگلیسی

    • Billings, R. S., Milburn, T. W., & Schaalman, M. L. (1980). A model of crisis perception: A theoretical and empirical analysis. Administrative Science Quarterly, 300-316.
    • Dunbar, R. L., & Goldberg, W. H. (1978). Crisis development and strategic response in European corporations (pp. 139-149). Internat. Inst. of Management, Wissenschaftszentrum Berlin.
    • Fink, S. (1986), Crisis Management: Planning for the Inevitable, American Management Association, New York, NY.
    • Fleisher, C., and B. Bensoussan (2015). Strategic and Competitive Analysis: Methods and Techniques for Analyzing Business Competition(2th Eds). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
    • Hall, D. T., & Mansfield, R. (1971). Organizational and individual response to external stress. Administrative science quarterly, 533-547.
    • Hermann, C. F. (1969). “International Crisis as a Situational Variable”. In James N. Rosenau (ed), International Politics and Foreign Policy: A Reader in Research and Theory. New York, NY:Free Press.
    • Hwang, Peter and Lichtenthal, J. David (2000), Anatomy of Organizational Crises, Journal of Contingencies and Crisis Management, Volume 8, Issue 3, pages 129–140.
    • Jaques, T. (2010). “Embedding issue management as a strategic element of crisis prevention.” Disaster Prevention and Management, 19 (4), 482-469..
    • Kippenberger, T, (1999) "Facing different types of crisis", The Antidote, Vol. 4 Iss: 3, pp.24-27
    • Kirby, M., & Kroeker, H. V. (1978). The politics of crisis management in government: Does planning make any difference. Studies in crisis management, 179-195.
    • Lerbinger, 0. (1986). Managing Corporate Crises. Boston, MA: Barrington Press.
    • Lewis, G. (2006). Organizational crisis management: The human factor. CRC Press.
    • Lippitt, gordon l.; Schmidt, warren h(1967), Crises in a developing organization, Harvard Business Review, Vol 45(6), 102-112..
    • Milburn, T. W. (1972). The management of crisis. International Crises: Insights from Behavioural Research, New York, USA, 262.
    • Milbum, T. W., R. S. Schuler and K. H. Watman (1983). “Organizational Crisis. Part 1: Definition and Conceptualization”, Human Relations, 36(12), pp. 1161-1180.
    • Mitroff, I. I. (1988). “Crisis Management: Cutting through the Confusion”, Sloan Management Review, 29, pp. 15-20.
    • Mitroff, I.I., Pearson, C. and Pauchant, T.C. (1992), Crisis management and strategic management: similarities, differences and challenges. In Shrivastava, P. (Ed.), “Advances in strategic Management, JAI Press, 8, P: 235.
    • Mitroff, Ian I., Paul Shrivastava; and Ferdaus E. Udwadia(1987), Effective Crisis Management; Academy of Management Executive Journal; Vol. 1; P. 60.
    • Mitroff, I., T. Pauchant and P. Shrivastava (1989). “Can Your Company Handle a Crisis?”, Business and Health, 7, pp. 44-41..
    • Myers, G. C. and J. Holusha (1986). When it Hits the Fan. Boston, MA: Houghton Mifflin Company.
    • Rockart, J. and Van Bullen, C. (1986). A Primer on Critical Success Factors, Homewood: Irwin.
    • Shrivastava, P. and I. I. Mitroff (1987). “Strategic Management of Corporate Crises”, Columbia Journal of World Business, 22, pp. 5-11.
    • Steven H. Appelbaum Seth Keller Harold Alvarez Catherine Bédard, (2012),"Organizational crisis: lessons from Lehman Brothers and Paulson & Company", International Journal of Commerce and Management, Vol. 22 Iss 4 pp. 286 – 305
    • Turner, B. (1976), “The organizational and inter-organizational development of disasters”, Administrative Science Quarterly, Vol. 21, pp. 378-97.
    • Victor L. Heller John R. Darling, (2012),"Anatomy of crisis management: lessons from the infamous Toyota Case", European Business Review, Vol. 24 Iss 2 pp. 151 – 168.

مطالعات مدیریت راهبردی دفاع ملی
دوره 3، شماره 9
خرداد 1398
صفحه 467-489

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار