طراحی الگوی برنامه‌ریزی راهبردی فرهنگی مؤسسات مردم‌نهاد نمونه موردی: مؤسسه مردم‌نها د سجا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری تخصصی. فرهنگی آموزش و پرورش

2 استادیار دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد واحد مشهد؛ نویسنده مسئول؛ رایانامه: dr.shekari@yahoo.com

3 دانشیار دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد واحد تهران شمال

چکیده

انتخاب الگو‌های برنامه‌ریزی راهبردی با رویکرد سنتی، موجب کاهش اثربخشی سازمان‎ها شده است. دررویکرد سنتی، یکی از الگو‌های راهبردی موجود با اندک تغییراتی مبنای برنامه‌ریزی راهبردی سازمان‎ها قرار می‌‌گیرد. این درحالیست که الگو‌سازی امروزی، با مشارکت مستمر افراد سازمان طی مراحل مختلف شکل می‌‌گیرد. در طراحی الگوی برنامه‌ریزی راهبردی فرهنگی مؤسسات مردم‌نهاد  سه مرحله با مشارکت مستمر افراد، طی شد: 1-   شناخت و تحلیل مؤسسه و الگوی برنامه‌ریزی آن 2-  مطالعات موضوعی و الزامات مداخله در آن با زمینه فرهنگی جامعه ایران 3- طراحی الگو‌های برنامه‌ریزی راهبردی فرهنگی. این الگو، ذیل پارادایم تفسیری با روش کیفی و بهره‌گیری از  مطالعات اسنادی  می‌دانی و فنون تحلیل مضمون، دلفی و گروه کانونی در11مرحله و 42 مؤلفه طراحی شده است. در این الگو، تحلیل محیطی، طراحی زیست مطلوب در موضوع مؤسسه و سیاست‌گذاری آن و تعیین نگاشت نهادی مؤسسه بر تدوین چشم‌انداز و بیانیه مأموریت، اولویت پیدا کرده است. همچنین با استفاده از تفکر راهبردی؛ مطلوبیت‌های راهبردی، نقشه راهبردی، بسترسازی راهبردی و برنامه عملیاتی با مشارکت ذینفعان، طراحی شده و با آینده‌نگاری زیست مطلوب، زمینه برای مداخله هوشمندانه مبتنی بر فناوری نرم جهت تحقق هدف مؤسسه فراهم خواهد شد.   

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Designing a cultural strategic planning Model for NGOs

نویسندگان [English]

  • Saeed Ghasemi 1
  • Gholamabbas Shekari 2
  • AbbasAli Ghaiyoomi 3
1 Cultural education
2 Assistant Professor, Azad University, Mashhad Branch
3 Associate Professor, Azad University, North Tehran Branch and Responsible Author, Email: dr.shekari@yahoo.com
چکیده [English]

Choosing strategic planning models with a traditional approach has reduced the effectiveness of organizations. In the traditional approach, one of the existing strategic models with a few changes becomes the basis of strategic planning of organizations. This is while today's modeling is formed with the continuous participation of the organization's people in different stages. In the design of the cultural strategic planning model of non  governmental organizations, three stages were passed with the continuous participation of individuals:

Recognition and analysis of the institution and its planning model
Thematic studies and requirements for intervention in it with the cultural context of Iranian society.
Designing basic, primary, secondary and final models of cultural strategic planning.

This model is designed under the interpretative paradigm with qualitative method and using document  field studies and thematic analysis techniques, Delphi and focus group in 11 stages and 42 components. In this model, environmental analysis, optimal life design in the matter of the institution and its policy making, and determining the institutional mapping of the institution have been prioritized over the formulation of the vision and mission statement. Also, using strategic thinking; Strategic interests, strategic map, strategic foundation and operational plan with the participation of stakeholders, designed and with favorable future foresight, the ground will be provided for intelligent intervention based on soft technology to achieve the goal of the institution.

کلیدواژه‌ها [English]

  • strategic management
  • strategic planning
  • cultural planning
  • cultural strategic planning model
  • non-governmental organizations
  • اشراق، حمیدرضا؛ احمدوند، علی محمد (1395). طراحی الگوی برنامه‌ریزی راهبردی فرهنگی، پژوهش نامه نظم و امنیت انتظامی‌، سال نهم، شماره اول.
  • بختیاری، حاتمی ‌‌و همکاران (1392). طراحی الگوی برنامه‌ریزی فرهنگی در سازمان‎های فرهنگی مردم پایه با تاکید بر مقابله با جنگ نرم، دو فصلنامه علمی‌-پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی‌‌علوم انسانی و قدرت نرم دانشگاه افسری.
  • حاجی ده آبادی، محمدعلی (1385). مدیریت فرهنگی، قم، مرکز نشر هاجر.
  • خواجه سروری، غلامرضا (1386). برنامه‌ریزی فرهنگی در دانشگا‌ه‌ها، تهران: معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
  • عظیمی‌، سید یحیی؛ دعایی، حبیب الله (1389). نقش برنامه‌ریزی راهبردی فرهنگی در بقای سازمان‎ها، مجله مدیریت فرهنگی، سال چهارم، شماره نهم.
  • فتی ، نصرت و مورگان، دیوید (1394) . فوکوس گروه به مثابه پژوهش کیفی، تهران ، نشر نی .
  • فرازی، عباس و همکاران (1395). ارائه الگوی مفهومی‌‌برنامه‌ریزی راهبردی مبتنی بر زمینه دانشگاهی ایران، فصلنامه علمی‌‌و پژوهشی آموزش عالی ایران، سال هشتم، شماره سوم.
  • فیاض، ابراهیم (1389). مهندسی فرهنگی عمومی‌، جلد اول، تهران: زمان نو.
  • کاوسی، اسماعیل؛ توحیدی اردهائی، فاطمه (1390). درآمدی بر ضرورت‌های مدیریت راهبردی در عصر نوین، مجموعه مقالات مدیریت راهبردی فرهنگی، پژوهشکده‌ی تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام.
  • کردنائیج، اسداله (1400). تفکر و مدیریت راهبردی؛ تئوری و عمل، تهران: انتشارات دانشگاه تربیت مدرس، چاپ چهارم ، ویرایش سوم.
  • مالکی، مهدوی مزده و همکاران، (1386). الگو یکپارچه برنامه‌ریزی راهبردی شهرها و شهرداری‌های ایران (با تاکید بر شهر و شهرداری تهران)، فصلنامه علمی‌‌ پژوهشی انجمن جغرافیای ایران، سال هشتم، شماره 26.
  • مظاهری، محمدمهدی؛ کاوسی، اسماعیل؛ عظیمی‌‌دولت آبادی، امیر (1390). طراحی الگوی برنامه‌ریزی راهبردی فرهنگی با رویکرد دینی.
  • ناظمی‌‌اردکانی، مهدی (1390). هدف در مدیریت راهبردی فرهنگی کشور، تهران: انتشارات آوای نور.
  • ناظمی‌‌اردکانی، مهدی (1391). سازمان تحول آفرین. تهران: نشر ساقی.
  • ناظمی‌‌اردکانی، مهدی و مرکبی، سیدمحمد صادق (1397). واکاوی الگوی مدیریت راهبردی فرهنگی جمهوری اسلامی‌‌ایران. تهران، فصلنامه علمی‌‌پژوهشی مطالعات راهبردی دفاع ملی، سال دوم، شماره 6.
  • نگاهداری، بابک؛ فیض، داوود، عنبری، موسی (1386). درآمدی بر برنامه‌ریزی راهبردی توسعه فرهنگی، تهران: خانه کتاب.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

References

  • Bryson, J. M., Berry, F. S., & Yang, K. (2010). The state of public strategic management research: A selective literature review and set of future directions. The American Review of Public Administration, 40(5), 495-521.
  • Evans, G (2001). Cultural planning, An Urban Renassance, Routledge.
  • Kong, E. (2015). A qualitative analysis of social intelligence in nonprofit organizations: external knowledge acquisition for human capital development, organizational learning and innovation. Knowledge Management Research & Practice, 13(4), 463-474.
  • Poister, T. H. (2010). The future of strategic planning in the public sector: Linking strategic management and performance. Public Administration Review, 70, s246-s254.